tag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post1858860975565896440..comments2023-10-21T13:00:19.651-07:00Comments on ΑΓΡΙΝΙΟ.....ΓΛΥΚΙΕΣ ΜΝΗΜΕΣ: Γωνιές της πόλης μας.Unknownnoreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-58690241595796588322011-12-17T08:08:18.364-08:002011-12-17T08:08:18.364-08:00Κάθε σου ανάρτηση ξυπνάει μνήμες κοιμισμένες από τ...Κάθε σου ανάρτηση ξυπνάει μνήμες κοιμισμένες από το χρόνο και την καθημερινότητα, που μπορεί να μην είναι όλες τους ευχάριστες, είναι όμως μέρος ζωής του τόπου μας<br />- Το κτήριο της 1ης φωτογραφίας, στην οδό Τσικνιά, ανήκε σε κάποιον Κυρίτση. Πριν την Κατοχή ήταν καπναποθήκη και στη διάρκεια των βομβαρδισμών χρησιμοποιούνταν ως καταφύγιο. Μετά την κατοχή ήταν σε χρήση μόνο το ισόγειο, όπου υπήρχαν διάφορα μαγαζιά.<br />- Η ταβέρνα του μπάρμπα Αντρέα… Τι να πρωτοθυμηθείς! Η αίθουσα που υπάρχει σήμερα ήταν χωρισμένη στα δυο. Το ένα μέρος, προς τη Σωκράτους, ήταν χασάπικο, με ένα μεγάλο ψυγείο με ξύλινη επένδυση. Στην πόρτα του ήταν κρεμασμένη μια φωτογραφία με έναν ταύρο (αν θυμάμαι καλά). Η μέσα αίθουσα ήταν ταβέρνα όπου συχνά τα βράδια μαζεύονταν παρέες και τραγουδούσαν (την αναφέρει και ο Παπαδογιώργος στο δίσκο που είχε γυρίσει για το Αγρίνιο). Στον τοίχο κρεμασμένη μια κιθάρα. Η Σωκράτους ήταν ακόμη χωματόδρομος. Πετούσαν τα καπάκια από τις μπύρες (μπίρα ΑΛΦΑ, υπήρχε και σχετική διαφημιστική πινακίδα στον τοίχο!) κι εμείς τα παιδιά τα μαζεύαμε και παίζαμε «ποταμάκι», όπου υπήρχε ίσιο πεζοδρόμιο (δεν ξέρω πόσοι το θυμούνται…) ή τα ισιώναμε, τα τρυπούσαμε και φτιάχναμε «σβούρες». Αργότερα, όταν ήρθε η τηλεόραση, μαζευόμασταν για κανένα αγώνα ή σίριαλ (θυμάμαι τις γειτόνισσες να περιμένουν πώς και πώς τον «Παράξενο ταξιδιώτη»). Το στενό δρομάκι στο πλάι ήταν το πέρασμά μας στα παιχνίδια, κρυφτό, κρυφτολιόκια, κλέφτες και αστυνόμοι… Απέναντι υπήρχε ένας κήπος (σήμερα είναι το κομμάτι της οδού Σμύρνης που ενώνει τη Σωκράτους με την Ηρώων Πολυτεχνείου), όπου μαζευόμασταν τις μέρες των Χριστουγέννων για να δούμε τα μεγαλύτερα παιδιά να παίζουν στα κρυφά «ψηλό» ή «τσιφτινάκι» (παιχνίδι με χρήματα). Το απέναντι κομμάτι της οδού Σμύρνης ήταν αδιέξοδο και το είχαμε για αλάνα, όπου παίζαμε ποδόσφαιρο, «λέγκα-λεγκόξυλο» (ή αλλιώς τσιλίκι), «γουρούνα», «λιόκια» και όποιο άλλο παιχνίδι ξέραμε. <br />Παρακάτω, στη Δήμου Τσέλιου λειτουργούσε ο μύλος του Σιόντη και μαζί ήταν και το ξυλουργείο. Πιο πέρα προς τη Σουλίου ήταν η ταβέρνα του Πέτρου του Ντίνια.<br />- Το «γιαουρτάδικο» του κυρ Αλέκου και του κυρ Γιάννη. Εκείνο που μου είχε κάνει εντύπωση, όταν πήγαινα για γιαουρτάκια, ήταν η δεξιοτεχνία και η ταχύτητα με την οποία τύλιγαν το χαρτί που σκέπαζε το κεσεδάκι, μιας και δεν υπήρχαν ακόμη τα πλαστικά καπάκια. Παραδίπλα ήταν και ο φούρνος του μπαρμπα Λευτέρη, που αργότερα τον πήρε ο κυρ Φίλιππας (τιμή ψωμιού 5,80 δρχ. το κιλό!).<br />- Το σπίτι στην οδό 39ου Συντάγματος ανήκε στο γιατρό Μπαϊμπά. Θυμάμαι στο ισόγειο τα σφαιριστήρια, όπου απαγορευόταν να μπουν όσοι ήταν κάτω των 17 ετών …<br />Για μια ακόμη φορά σ’ ευχαριστούμε για το ταξίδι! Να ’σαι καλά…VGiorgoshttps://www.blogger.com/profile/04491498394159534171noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-16491327973084037072011-12-17T04:15:42.821-08:002011-12-17T04:15:42.821-08:00Θανάση, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Ευχα...Θανάση, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.<br />Ευχαριστώ επίσης για την πληροφορία για το περίπτερο της Άννας Παπαδοπούλου. Χθες το είδα κι εγώ. Στέκει ακόμα εκεί...<br />Ευχαριστώ για την επίσκεψη!!!gitsanashttps://www.blogger.com/profile/16318239333348508462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-60858966792637832682011-12-16T07:42:58.682-08:002011-12-16T07:42:58.682-08:00Κυρία Γίτσα ότι και να σας πω θα είναι πολύ λίγο. ...Κυρία Γίτσα ότι και να σας πω θα είναι πολύ λίγο. Για εμάς τους Αγρινιώτες που λείπουμε χρόνια και που ερχόμαστε στα πατρικά μας κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα είστε ο συνδετικός κρίκος με την πατρίδα μας.<br />Εγώ έχω να προσθέσω στις εικόνες ότι το περίπτερο της Άννας Παπαδοπούλου είναι στην οδό Αριστοτέλους στον συνοικισμό του Αγίου Κωνσταντίνου. Και λέω είναι γιατί υπάρχει ακόμη.<br />Σας ευχαριστούμε για όλα όσα μας θυμίζετε είτε είναι γλυκά είτε πικρά. Ο Θεός να σας δίνει δύναμη και να συνεχίζετε έτσι.<br /><br />Θανάσης ΣτυλιανίδηςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-24136335868406328312011-12-15T15:51:27.849-08:002011-12-15T15:51:27.849-08:00"Photo Titloi",
Τα ταξίδια τα δικά σου ..."Photo Titloi", <br />Τα ταξίδια τα δικά σου είναι μαγευτικά...Να μπορούσα μόνο να τα πραγματοποιήσω!!!gitsanashttps://www.blogger.com/profile/16318239333348508462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-87731075963623246382011-12-15T15:49:12.991-08:002011-12-15T15:49:12.991-08:00"Γιαγιά Αντιγόνη",
εικόνες με κοινές μνή..."Γιαγιά Αντιγόνη",<br />εικόνες με κοινές μνήμες;<br />Κι εγώ όταν σε διαβάζω το ίδιο νοιώθω σε πολλές σου αναρτήσεις.<br />ΕΓΩ ευχαριστώ!!!<br />Την αγάπη μου και την εκτίμησή μου!!!gitsanashttps://www.blogger.com/profile/16318239333348508462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-38952640643191249522011-12-15T15:45:09.077-08:002011-12-15T15:45:09.077-08:00Natasha,
έτσι είναι όπως τα λες...
Αντί για την πο...Natasha,<br />έτσι είναι όπως τα λες...<br />Αντί για την ποιότητα δίνουμε βάση στην ποσότητα..gitsanashttps://www.blogger.com/profile/16318239333348508462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-53012680070993483242011-12-15T15:43:40.237-08:002011-12-15T15:43:40.237-08:00Δημήτρη, ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σου και για ...Δημήτρη, ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σου και για την πληροφορία για το γαλακτοπωλείο των αδελφών Σαπλαούρα. Θα το προσθέσω στην ανάρτηση.<br />Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!!!gitsanashttps://www.blogger.com/profile/16318239333348508462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-86285735420929296842011-12-13T03:06:30.866-08:002011-12-13T03:06:30.866-08:00Eνα μαγικό ταξίδι
στον τόπο και στο χρόνο.
Πολύ ωρ...Eνα μαγικό ταξίδι<br />στον τόπο και στο χρόνο.<br />Πολύ ωραία ανάρτηση.PHOTO ΤΙΤΛΟΙhttps://www.blogger.com/profile/17782826191038798784noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-3488455629504151622011-12-12T23:09:39.353-08:002011-12-12T23:09:39.353-08:00Ιδια και εκεί όπως εδώ..
Το περίπτερο του "Τζ...Ιδια και εκεί όπως εδώ..<br />Το περίπτερο του "Τζάκη" πόσο μιάζει της Αννας μόνο που ήταν γωνία κάτω από τον κινηματογράφο...<br /><br />Γίτσα καλημέρα και σ'ευχαριστώ!Γιαγιά Αντιγόνηhttps://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-63891860913346985342011-12-12T13:49:00.037-08:002011-12-12T13:49:00.037-08:00Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και... ήμα...Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και... ήμασταν ευτυχισμένοι. Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δε χωράμε μέσα...natashanoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-26609010836002962782011-12-12T09:16:20.448-08:002011-12-12T09:16:20.448-08:00Θυμάμαι χαρακτηριστικά το κατάστημα προϊόντως γάλα...Θυμάμαι χαρακτηριστικά το κατάστημα προϊόντως γάλακτος των Γιάννη και Θανάση Σαπλαούρα (αν θυμάμαι καλά) στην Ηρώων Πολυτεχνείου, μετά τη διαστάυρωση με τη Δεσποτάτου κατηφορίζοντας προς πλ. Χατζοπούλου, εκει που είναι τώρα ένα καρβουνάδικο! Έχω φάει αρκετές κρέμες μικρός από εκεί, στα τέλη της δεκαετίας του '80! Ξύλινο πάτωμα, ένα ψυγείο βιτρίνα είναι κάποια που θυμάμαι αχνά!Δημητρης Σιολοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-13822883448733178962011-12-12T09:04:19.374-08:002011-12-12T09:04:19.374-08:00Εξαιρετικό όπως πάντα! Ευχαριστούμε για τις μνήμες...Εξαιρετικό όπως πάντα! Ευχαριστούμε για τις μνήμες που μας φέρνετε στο νου! Ένα παλιο κτήριο προς το τέρμα της Παπαστράτου ανακατασκευάζεται είδα!Δημητρης Σιολοςnoreply@blogger.com