Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

25η Μαρτίου 1888



Από δημοσίευμα της εφημερίδας "ΑΧΕΛΩΟΣ", μαθαίνουμε πως γιόρτασαν την 25η Μαρτίου του 1888 οι Αγρινιώτες.

Η εφημερίδα "ΑΧΕΛΩΟΣ" πρωτοεκδόθηκε το 1884 στην Αθήνα με θέματα και ειδήσεις του Αγρινίου. Συντάκτης και διευθυντής ήταν ο Φώτης Μαυρογόνατος ή Παπαδημητρίου.  Το 1885  αποπειράθηκαν να τον δολοφονήσουν επειδή μέσω της εφημερίδας "χτυπούσε" τους ισχυρούς της εποχής. Έτσι  ο Μαυρογόνατος ήρθε στο Αγρίνιο και συνέχισε να εκδίδει την εφημερίδα του με διαφορετικό όμως όνομα : "ΤΡΙΧΩΝΙΑ". Διέκοψε την έκδοσή της το 1886. Το 1887 όμως ο "ΑΧΕΛΩΟΣ" επανεκδόθηκε ξανά από την Αθήνα.
 Στην βιβλιοθήκη της Βουλής και στην Εθνική Βιβλιοθήκη σώζεται σχεδόν πλήρης η σειρά της εφημερίδας.

 Γράφει λοιπόν η εφημερίδα:

Η 25 Μαρτίου.-Το καφφενείον Κωνστ. Στεροδήμα.-Η τελετή.-Το θέατρόν μας.

Υπέρ ποτέ η 25 Μαρτίου, η Εθνική ημών αύτη παλιγγενεσία, εορτάσθη τόσον εν τη πόλει Α γ ρ ι ν ί ο υ όσον εφέτος. Από πρωίας το εωθινόν σάλπισμα εξύπνησεν άπαντας. Η πόλις, ο κόσμος εσκέφθη ότι κατά την ημέραν ταύτην οφείλει ενθουσιωδώς, απορρίπτων την περιβάλλουσαν αυτόν κατήφειαν, να πανηγυρίση την λαμπροτέραν των ημερών ταύτην.
Ζωηράν κίνησιν έβλεπέ τις από νυκτός, αι πλατείαι ήσαν κατάμεστοι κόσμου, ενώ οι ιχθυοπώλαι δια των βροντωδών των φωνών προσεκάλουν το πλήθος προς αγοράν ιχθύων, οίτινες δυστυχώς εφέτος και ολίγιστοι ήσαν και αι τιμαί πάμφθυνοι. Εκείνο δε όπερ προσήλκε την προσοχήν του κοινού ήτο το καφφενείον του αγαπητού και φιλομούσου Στεροδήμου. 
Το καφενείο "Στεροδήμα"

Είχε μετά πολλής φιλοκαλίας μυρτοστολίση και αναρτήση τας εικόνας των τουρκοφάγων εκείνων αγίων πατέρων μας, ενώπιον των οποίων το πλήθος εναόν και μετά σεβασμού παρετήρει. –Ω, οποίοι ρεμβασμοί ενώπιον των σεπτών εκείνων εικόνων! Ω, πόσον κανείς ενώπιον εκείνων δεν ερυθρυά, σκεπτόμενος την αθλίαν σημερινήν μας κατάστασιν. Ω, εάν ήθελε τις εξ εκείνων των σκιών αφυπνισθή και ατενήση την αθλιότητά μας, τον φραγκισμόν μας! Ω, ας μη το είπω! Εάν εμάνθανε το τελευταίον μας τραύμα, τον εξευτελισμόν μας εις την Κούτραν! εσμέν βέβαιοι ότι ήθελε προτιμήση να μας καταρασθή την φρικωδεστέραν των αρών και να επιστρέψη πάλιν βαρυθυμούσα εις την αιωνίαν της κατοικίαν.
Οι κώδωνες περί την 9 εσήμανον και ο ολίγος μας στρατός αριθμών πλειοτέρους αξιωματικούς ή στρατιώτας, αι αρχαί, ο Δήμαρχος, το Δημοτικόν Συμβούλιον, εκτός του εκπεπτωκότος Σ α ν δ ή  Κ α ρ ν ώ,  κ. Γ ο υ ν α ρ ά  και λοιποί υπάλληλοι παρευρέθησαν εις την μητρόπολιν, ένθα μετά την θείαν λειτουργείαν διά γλυκυτάτων φθόγγων ο προσφιλής ημίν κ. Θ. Χαβέλλας απήγγειλε καταλληλότατον ποιημάτιον αποσπάσαν τα δάκρυα πολλών επιζόντων αγωνιστών γερόντων και τα εγκάρδια συγχαρητήρια όλων.
Μετά ταύτα πάσαι αι αρχαί και πλήθος άπειρον πρώτην ήδη φοράν παρατηρηθέν ένεκα της ευγενούς συμπεριφοράς του δημοφιλούς και πολυαγαπητού μας Δημάρχου κ. Σπυροπούλου, επεσκέψαντο το Δημαρχείον, όπερ ήτο διακεκοσμημένον διά μύρτων και ανθέων.
Περί το εσπέρας η κίνησις ήτο κάτι τι έκτακτον, αι οδοί ήσαν κατάμεστοι εξ αμφοτέρων των φύλων και αίτινες εκτός της στιλβούσης καθαριότητος, ελαμποκόπουν και εκ της εκτάκτου φωτοχυσίας. Το δε πλήθος ολοέν εσυσωρεύετο περί το καφφενείον Στεροδήμου, όστις απεριγράπτως είχε φωταγωγήση τούτο και εν μέσω των βεγγαλικών φώτων και διαφόρων πυροτεχνημάτων, αναβάς εξεφώνησε προς το πλήθος ωραιότατον λογίδριον, συνωδά τη λαμπρά ταύτη ημέρα, μεθ’ ο το πλήθος διά ζωηροτάτων ζητοκραυγών διελύθη ησύχως.
Άπειρος τη αληθεία ευγνωμοσύνη οφείλεται και εις τους φιλομούσους διδασκάλους του προτύπου σχολείου και λοιπούς αξιολόγους νέους της πόλεως Αγρινίου, δι’ ους κόπους κατέβαλον, όπως κατά την λαμπράν ταύτην ημέραν δώσωσιν από σκηνής δραμάτιον εκ των του Βαλαωρίτου την «Κ υ ρ ά  Φ ρ ο σ ύ ν η ν»  και ούτινος σκοπός εκ του εισπραχθησομένου ποσού ήτο η περίθαλψις απόρων οικογενειών. Προς τούτο διενεμήθησαν 410 εισιτήρια άτινα και εκαλύφθησαν αμέσως.
Η επιτυχία ήτο λαμπρά και πέραν της προσδοκίας του κοινού, όπερ παταγωδώς εχειροκρότει τα υποκρινόμενα πρόσωπα. Δεν πρέπει όμως να παραλείψωμεν, ότι και παρατράγωδα συνέβησαν ως προς την κακήν διευθέτησιν των καθισμάτων εκ μέρους της επιτροπής, ήτις ώφειλε προς παντός άλλου ναα μη εισάγη και άλλους κυρίους, έστω και διά πληρωμής, αφού ούτε χώρος υπήρξεν, ούτε κάθισμα και ως εκ της επισωρεύσεως τόσων άλλων, επήλθε φυσικώ τω λόγω σύγχυσις και ούτε τάξις ηδύνατο να τηρηθή επί πλέον, αφού οι άνθρωποι εκινδύνευον να πάθωσιν εξ ασφυξίας.
Η σκηνή ήτο ωραία διακεκοσμημένη, ενώ αφ’ ετέρου το άπλετον φως διεκόσμει τας καλλιπαρείους δεσποινίδας μας, ων διεκρίνοντο πολλαί επί εξόχω ωραιότητι.
Μετά το πέρας του δραματίου επαίχθη αστειοτάτη κωμωδία εκ μέρους του Ιταλικού θιάσου, όστις από ημερών διασκεδάζει το κοινόν της πόλεώς μας εκ των παντομίμων, κωμωδιών και ωραίων άλλων πράξεών του.
ΟΡΕΣΙΒΙΟΣ   




2 σχόλια:

  1. "... ο κόσμος εσκέφθη ότι κατά την ημέραν ταύτην οφείλει ενθουσιωδώς, απορρίπτων την περιβάλλουσαν αυτόν κατήφειαν..."!!!
    T' είχες Γιάννη;τ' είχα πάντα!
    Αλλη μια εξαιρετική-ιστορική ανάρτηση Γίτσα,είμαι περίεργος να δω πόσο πίσω φτάνουν τα ντοκουμέντα σου για την πόλη μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ γλαφυρή περιγραφή μέσω σπάνιου αρχειακού υλικού.
    Πάντα μας εκπλήσεις Γίτσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αν έχετε περισσότερες πληροφορίες για τα θέματά μας, καθώς και διορθώσεις ( "ουδείς αλάνθαστος...."), γράψτε μας στο gitsanas@gmail.com

Στείλτε μας και δικές σας σκέψεις, φωτογραφίες, κείμενά σας, ποιήματα στο gitsanas@gmail.com