Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Συμπαθείς τύποι του Αγρινίου (1)


Αυτοί οι συμπαθείς τύποι αποτελούσαν μέρος της καθημερινότητάς μας.


"Ιάσωνας"
Όποιοι κι αν ήταν, φτωχοί ή από “μεγάλα τζάκια”, μοναχικοί ή κοινωνικοί, ακαμάτηδες ή εργατικοί, ο καθένας αποτελούσε ξεχωριστό τύπο.
 Εντυπωσίαζαν με την εμφάνισή τους ή την ομιλία τους, το περπάτημά τους  και τη μοναδικότητά τους.
Όλοι τους ήταν καλοί και αγαθοί, ακίνδυνοι και αγαπητοί στους συνανθρώπους τους.

"Ανάσας"

 Με το δικό τους μοναδικό τρόπο, ακούραστοι, έδιναν μια άλλη ξεχωριστή νότα ζωής στην πόλη και δεν περνούσαν ποτέ απαρατήρητοι.
Πάντα τους αντιμετωπίζαμε με αγάπη και συμπάθεια, χωρίς να λείπουν και τα πειράγματα.
Ήταν γνωστοί και όλοι τους ήξεραν κυρίως με τα μικρά τους ονόματα ή με κάποια παρανόμια.
"Κατσούδας"

Αλήθεια, ποιος δεν θυμάται τον Ροδάκη;  Τον  αγαθό γίγαντα του Πάρκου που ρωτούσε όλους  « μ’ αγαπάς;»
Τον Ιάσωνα, που η κάθε Κυριακή ήταν η μέρα που θα παντρευόταν την Μαρία του;
Τον μπάρμπα-Σωκράτη, τον ψευτοκαλόγερο που κυκλοφορούσε πάντα με μια εικόνα της Παναγίας;
Μπάρμπα Σωκράτης
Τον «Ανάσα», τον «Βαΐτσα», τον Πάνο τον «Κλάνα», τον μπάρμπα Θανάση τον «Γουρνιάρη», τον «Κατσούδα», τον μπάρμπα-Γιάννη τον «Κανατά» με το ξύλινο πόδι,  κι άλλους πολλούς.

Όλοι αυτοί αποτελούσαν την "άλλη", την "διαφορετική" όψη της πόλης.





Τα πορτραίτα του "Ιάσωνα" και του "Ανάσα", είναι ελαιογραφίες του Αγρινιώτη ζωγράφου Αντώνη Ναστούλη.



Αναδημοσιεύτηκε και στο....http://www.agriniopress.gr/


14 σχόλια:

  1. Ξεχωριστές φυσιογνωμίες της πόλης μας που θα μείνουν αξέχαστες σε όλους εμάς που είχαμε την τύχη να τους ζήσουμε (όχι όλους δυστυχώς).
    Επίσης Γίτσα δεν αναφέρεις το Νικόλα τ' Αγρινίου το Καμάρ' που έφυγε πρόσφατα!
    Να είσαι καλά,καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γίτσα, για μια ακόμη φορά, με τον τόσο όμορφο τρόπο σου, μας γύρισες πίσω σε εικόνες που τότε έδιναν ένα άλλο χρώμα στην καθημερινότητά μας και τώρα μας φέρνουν στο νου αξέχαστες στιγμές από τα παιδικά μας χρόνια.
    Με την ευκαιρία αυτή να θυμίσω κι εγώ κάποιους που έζησαν παλιότερα στην «άλλη όψη» της πόλης μας.
    Οι παλιότεροι έλεγαν για τον «Κάραλη» που όταν δεν τον πείραζαν οι άλλοι, πήγαινε κοντά τους και τους πείραζε εκείνος!
    Ο «Μαρίκας», που συχνά γινόταν στόχος μικρών και μεγάλων. Θυμάμαι μια φορά που τον κορόιδευαν κάποιοι στην Παπαστράτου κι άρχισε να πετάει πέτρες μέσα στον κόσμο που έτρεχε να προφυλαχτεί.
    Η Θεώνη που ήταν ρακοσυλλέκτρια και πλήρωσε με τη ζωή της τη συνήθειά της, προσπαθώντας να μαζέψει πεταμένα ρούχα πίσω από ένα αυτοκίνητο που έκανε όπισθεν.
    Ο Θανάσης που πουλούσε αβγά, αλλά δεν έστεκε καλά στα λογικά του. Όταν του ζήταγες αβγά μπορεί και να σου ’δινε, αλλά μπορεί και να σ’ έβριζε. Δε θα ξεχάσω ένα αστείο περιστατικό μ’ αυτόν στη γειτονιά μου που 'γινε γνωστό μετά από στόμα σε στόμα σε πολλούς: Καθώς περνούσε λοιπόν ο Θανάσης από τη Δημοτσέλιου, στο Παλιό Ταμείο (ήταν λίγο πριν την Ηρώων Πολυτεχνείου) τον σταμάτησε κάποιος κάτοικος της περιοχής (πολύ γνωστός Αγρινιώτης) και του ζήτησε ένα αβγό. Του το δωσε ο Θανάσης κι εκείνος το πήρε και το ’σπασε. Κρατούσε όμως στο χέρι του μια λίρα (ή κάποιο νόμισμα που έμοιαζε με λίρα) και λέει στο Θανάση: «Βρε συ, τα αβγά σου έχουν μέσα λίρες! Κοίτα, τι βρήκα μέσα στο αβγό που μου ’δωσες!» Οπότε κάθεται ο Θανάσης στο πεζοδρόμιο και σπάει όλα τα αβγά που ’χε στο καλάθι, ψάχνοντας να βρει κι άλλες λίρες! Κάποιον μάλιστα που τον λυπήθηκε και δοκίμασε να τον σταματήσει, τον άρχισε στο βρισίδι.
    Και μια ακόμη μορφή της γειτονιάς μας, ίσως όχι και τόσο γνωστός, ήταν ο «Καλόγερος» που έμενε σε μια καλύβα απέναντι από την παλιά ταβέρνα του μπαρμπα Αντρέα του Μπαϊρακτάρη.
    Να ’σαι πάντα καλά!
    Καλό Σαββατοκύριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γίτσα, καλό Σαββατοκύριακο.
    Για το ωραίο θέμα σου,
    σου στέλνω μερικούς στίχους της Σώτιας Τσώτου...

    "Κάποιος λείπει απόψε απ' την παρέα
    κι είναι το ποτήρι του αδειανό
    Πέθανε από αγάπη τελευταία
    Κάποιον που τον λέγαμε τρελός

    Να'ταν τρελός ή παλικάρι
    Να'ταν φτωχός ή βασιλιάς
    κλάψτον αυγή, κλάψτον φεγγάρι
    Ήταν τρελός και παλικάρι
    Ήταν φτωχός και βασιλιάς

    Τ' άσπρο το πουκάμισο σκισμένο
    Κόκκινο λουλούδι η καρδιά
    κάποιον που τον είχαμε χαμένο
    Πέθανε στ'αλήθεια μια βραδιά"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γίτσα, ακόμη για μια φορά μας έφερες θύμησες,για τον τόσο όμορφο τρόπο που ζούσαμε και ζούμε και μας έδωσες πίσω ωραίες εικόνες που εκείνα τα χρόνια έδιναν χρώμα στην καθημερινότητά μας και την πόλη μας και τώρα μας έρχονται στο νου μας αξέχαστες στιγμές που ζήσαμε παιδικά μας χρόνια με αυτά τα γραφικά και αγνά πρόσωπα τις περιφεριας μας ( τον ΙΑΣΩΝΑ από τον ΔΑΦΝΙΑ ΜΑΚΡΥΝΕΙΑΣ ΤΟΝ ΜΠΑΡΜΑ ΣΩΚΡΑΤΗ, κ.λ.π. που τους συναντούσαμε σε όλες τις γειτονιές και πολλά πρωινά στο παλαιό Υπεραστικό Κ.Τ.Ε.Λ.Αγρινίου που βρίσκονταν τότε που το θυμάμε εγώ στην Χαριλάου Τρικούπη στο σημερινό διατηρητέο κτήριο που στεγάζεται η Δ.Ε.Η.(ΣΥΝΤΡΙΒΆΝΙ) ευχαριστούμε για τις Γλυκές Μνήμες και τις αναρτήσεις για να μην ξεχνάμε τις ωραίες στιγμές και να τις μαθαίνουν και οι μικρότεροι.
    Υ.Γ. Ένας ακόμη συμπαθέστατος τύπος που περιφέρονταν ήταν Ο ΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΟΣ ΑΣΚΟΦΩΤΗΣ από την Γαβαλού Μακρυνείας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι υπέροχη ανάρτηση και τι όμορφες φωτογραφίες..Κι εγώ θυμάμαι το γαλατά της Τσιμισκής στη πόλη μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Ζείδωρον", κάθε πόλη και κάθε χωριό έχει τους δικούς του χαρακτηριστικούς τύπους κι εμείς πράγματι είμαστε τυχεροί που τους ζήσαμε αυτούς τους ανθρώπους.
    Τον Λαμάρ και πολλούς άλλους θα τους αναφέρω στο 2ο μέρος.
    Να 'σαι καλά Δημήτρη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. VGiorgos, ευχαριστώ πολύ για την συμβολή σου.
    Δεν ήξερα ότι αυτό που χρησιμοποιούμε χαρακτηριστικά εμείς εδώ στο Αγρίνιο,"Κάραλης είσαι", για το πειραχτήρι κι αυτόν που πάει γυρεύοντας, ανταποκρίνεται σε υπαρκτό πρόσωπο.
    Όλα αυτά τα πρόσωπα που μου αναφέρεις θα τα συμπεριλάβω στην 2η ανάρτηση για τους χαρακτηριστικούς τύπους.
    Σε ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια.

    Να είσαι πάντα καλά!!!
    Την καληνύχτα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φίλε "Ιχνηλάτη",
    φοβερό κομμάτι, με τον αγαπημένο και λατρεμένο Κώστα Χατζή.
    Και ταιριαστό στο θέμα.

    Την καληνύχτα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. POL,
    καλώς ήρθες!!!
    Τον Ασκοφώτη πράγματι τον είχα ξεχάσει. Κι αυτός θα συμπεριληφθεί στην 2η ανάρτηση.
    Πολλοί φίλοι μου έστειλαν μηνύματα με πάρα πολλούς χαρακτηριστικούς τύπους από την πόλη μας.Άλλους δεν τους ήξερα καθόλου, άλλους τους άφησα για την επόμενη φορά και άλλους τους είχα ξεχάσει.
    Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

    Ελπίζω να τα ξαναπούμε.
    Την καληνύχτα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "Αχτίδα" μου σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και για τα καλά σου λόγια.
    Φιλιά στην Κλώντη σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ηταν και ο Αλεξης που για να τον πειραξουμε του λεγαμε Τουρκους Αλεξη και μας απαντουσε Ελλνοπουλο ειμαι γω. Επισης ο Νικος ο Λαμαρ .Ο Ερμης που πεταγε πετρες οταν σχολουσαμε απο το 2 Δημοτικο και η υπηρετρια μας η Σταυρουλα που την ηξερε ολος ο Αγιος Χριστοφορος με το παρατσουκλι ο ουρακοταγκος.Α ξεχασα και τον Τακη το Λαλαντη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ο Ιασωνας..τι αναμνησεις.Ειχε και 5-6 ρολογια κρεμασμενα θυμαμαι στο λαιμο του.Ξυπνητηρια.
    Α ρε χρονια που περασαν.Ομορφα..Τι καλα που ζουσε τοτε ο κοσμος.Δουλευα στο καφενειο Θεοδωρακοπουλος στην κεντρικη πλατεια τοτε.Και το εστιατοριο Ψαρρας το θυμαμαι.
    Μπραβο για τη δουλεια σου εδω.Συγχαρητηρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πώς λέγεσαι που δούλευες στον παππού μου;
      Κώστας Δροσόπουλος

      Διαγραφή
  13. Υπηρχε και ο Βαιτσας μετο μαυρο γαμπριατικο κουστουμι που εκανε βολτες στην Παπαστρατου .Α ρε χρονια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αν έχετε περισσότερες πληροφορίες για τα θέματά μας, καθώς και διορθώσεις ( "ουδείς αλάνθαστος...."), γράψτε μας στο gitsanas@gmail.com

Στείλτε μας και δικές σας σκέψεις, φωτογραφίες, κείμενά σας, ποιήματα στο gitsanas@gmail.com