tag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post4465449433175273119..comments2023-10-21T13:00:19.651-07:00Comments on ΑΓΡΙΝΙΟ.....ΓΛΥΚΙΕΣ ΜΝΗΜΕΣ: Αγέλαστη ζωήUnknownnoreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-84552863307595109072011-09-07T09:21:06.134-07:002011-09-07T09:21:06.134-07:00"Οικοδόμε",
ο κ. Αιμίλιος, ο μπάρμπα-Τάσ..."Οικοδόμε",<br />ο κ. Αιμίλιος, ο μπάρμπα-Τάσος, ο κυρ-Αποστόλης, ίδιες φιγούρες σε κάθε γειτονιά τότε, ίδιες μυρωδιές και ο καθένας τόσο ξεχωριστός.<br />Να 'σαι καλά!!!<br />Την καληνύχτα μου!!!gitsanashttps://www.blogger.com/profile/16318239333348508462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-36121986760069982462011-09-07T09:13:22.594-07:002011-09-07T09:13:22.594-07:00"Γιαγιά Αντιγόνη",
όλοι μας τελικά, όλοι..."Γιαγιά Αντιγόνη",<br />όλοι μας τελικά, όλοι της δικής μας γενιάς έχουμε τις ίδιες αναμνήσεις. Διαφέρουν μόνο οι τόποι, τα ονόματα, ο περιβάλλον χώρος.<br />Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη.<br />Τις γλυκές μου καληνύχτες!!!gitsanashttps://www.blogger.com/profile/16318239333348508462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-49371848231898723912011-09-07T09:08:28.866-07:002011-09-07T09:08:28.866-07:00"ΖΕΙΔΩΡΟΝ", Δημήτρη,
πως να μην ανθούσε ..."ΖΕΙΔΩΡΟΝ", Δημήτρη,<br />πως να μην ανθούσε το επάγγελμα του τσαγκάρη. Τα παπούτσια των μεγαλύτερων πήγαιναν στον τσαγκάρη, σόλιασμα, ράψιμο και τα φορούσαν οι μικρότεροι.<br />Οι μανάδες τα πασχαλινά τους τα έβαφαν σκούρα κι έβγαζαν χειμώνες...<br />Και ναι ανθρώπινες και ίσως απίστευτες οι ιστορίες που γράφει η ίδια η ζωή..<br />Την καληνύχτα μου!!!gitsanashttps://www.blogger.com/profile/16318239333348508462noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-61575779629911717782011-09-04T10:05:06.549-07:002011-09-04T10:05:06.549-07:00Ο τσαγγάρης της δικής μου παλιάς γειτονιάς ήταν ο ...Ο τσαγγάρης της δικής μου παλιάς γειτονιάς ήταν ο κ. Αιμίλιος. Σ' αυτόν πολλές φορές μετέφερα παπούτσια των μελών της οικογένειας προς επιδιόρθωση. Έντονα θυμάμαι την - αγαπημένη - μυρωδιά της βενζινόκολλας και το ραδιόφωνο που δεν σταματούσε ποτέ να παίζει. Επίσης μου έκανε εντύπωση πάντα η ηρεμία και πραότητα του χαρακτήρα του, η υπομονή του. Μάλλον δεν έβγαινε διαφορετικά η μέρα σ' αυτή την πολύ τεχνική και μοναχική δουλειά.<br />Καλησπέρα Γίτσα, η ιστορία ανθρώπινη και μελαγχολική, ευαίσθητη και τρυφερή. Τα συναισθήματα είναι πάντα πιο δυνατά από τις εφήμερες καταστάσεις. Να' σαι καλά...<br />Καλή δύναμη!Οικοδόμοςhttps://www.blogger.com/profile/06647298917441968945noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-49463944986906274592011-09-01T22:30:39.565-07:002011-09-01T22:30:39.565-07:00Προσπαθώ να θυμηθώ το όνομα του μα μάταια...
Μας έ...Προσπαθώ να θυμηθώ το όνομα του μα μάταια...<br />Μας έβαζε "πεταλάκια" στις μύτες να με λιώνουν οι σόλες.. μας έβαφε τα Πασχαλιάτικα λευκά σε καφέ ή μαύρο..<br />να πορευτούμε το χειμώνα..<br />Εκεί στα στενά σοκάκια της Αγιά Σοφιάς συνοικία του Πειραιά..Γιαγιά Αντιγόνηhttps://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-498588756004543832.post-40251162496692481922011-09-01T13:57:40.684-07:002011-09-01T13:57:40.684-07:00Ανθρώπινες και όχι μόνο στορίες που το σενάριό του...Ανθρώπινες και όχι μόνο στορίες που το σενάριό τους γράφει η ίδια η ζωή Γίτσα μου!<br />Παρεμπιπτόντως κείνα τα χρόνια ανθούσε το επάγγελμα του τσαγκάρη στην πόλη μας.Εμείς είχαμε τον μπαρμπα Τάσο τον Τρ.,καλός γείτονας,που είχε το μαγαζί του στη Χ. Τρικούπη στους Αγίους Αναργύρους.<br />Τέτοια εποχή προβάραμε τα μποτάκια,που θα ξεχειμωνιάζαμε με ενισχυμένες μύτες γιατί κλωτσάγαμε ακόμα και πέτρες στο δρόμο.Δεν είχαμε αθλητικά τότε.zeidoron dtsoukashttps://www.blogger.com/profile/10230980838596138395noreply@blogger.com