Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Της Αδερφοσύνης

...του Πάνου Χατζόπουλου

Τα χέρια ας δώσουμε
ομπρός αδέρφια
στα χοροστάσια μας καλούν
σαν και παλιά
τα γύφτικα νταούλια
οι ζουρνάδες
του Φοσκομπούκα τα κλαρίνα, τα βιολιά.
Ομπρός αδέρφια, είναι δικιά μας τούτη η μέρα
τούτο το πανηγύρι είναι για ολουνούς.

Τα χέρια ας δέσουμε σφιχτά
σαν και παλιά – σαν και παλιά
κι ας πιάσουμε με μια φωνή
όλοι μαζί – όλοι μαζί
τα κλέφτικα
τα ηρωικά του σηκωμού τραγούδια.
Κι ας φέρουμε – ομπρός παιδιά
κι ας φέρουμε στη μνήμη στην καρδιά
τη λευτεριά, την αρετή, την περηφάνεια.
Το θρύλο του Μεσολογγιού
την τρομερή την κόψη του σπαθιού
τις Αλαμάνες
της Γραβιάς τα Χάνια.

Ομπρός αδέρφια, να γκρεμίσουμε τα τείχια
που ανάμεσά μας έχουν υψωθεί.
Συντρίμια, σκόνη
καταχνιά και θα χαθεί
μόλις πιαστούμε στο χορό,
στον τσάμικο, στον μπάλλο
στο συρτό, στον καλαματιανό.
Ομπρός πιαστήτε στο χορό.
Κι ας φτερουγίσουν στον αέρα
άσπρα μιλήματα – μιλιούνια περιστέρια
των χορευτάδων τα μαντήλια.
Η δοξασμένη τούτη μέρα είναι δικιά μας,
το πανηγύρι τούτο είναι για ολουνούς.

Ομπρός, ας ανεμίσουν τη χαρά μας στον αέρα
όλων των χορευτάδων τα μαντήλια,
άσπρα – κατάλευκα
μιλιούνια περιστέρια,
Πασχαλινά – Αναστάσιμα μηνύματα
κι αδερφοσύνης βροντερά καλέσματα
ας ξεχυθούν στους ουρανούς
στους κόσμους όλους, στους λαούς.

Το πανηγύρι κι η χαρά για ολουνούς…




Ο Πάνος Χατζόπουλος γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου του 1919.
Μεγάλωσε σ’ ένα πνευματικό περιβάλλον, περιτριγυρισμένος από ενθυμήματα των θείων του Κώστα και Μήτσου Χατζόπουλου. Το σπίτι που μεγάλωσε ήταν γεμάτο με βιβλία μεγάλων δημιουργών, χειρόγραφα ποιητών και συγγραφέων, περιοδικά τέχνης, φωτογραφίες του Παλαμά, του Ψυχάρη, του Παπαντωνίου, του Γκαίτε, του Μαρξ.
Ο πατέρας του Γιώργος, αδελφός του Κώστα και Μήτσου Χατζόπουλου, καλλιεργούσε τα καπνοχώραφά του στο Ζαπάντι κι εκεί ο Πάνος Χατζόπουλος βλέποντας τον μόχθο των ανθρώπων της βιοπάλης και αντιλαμβανόμενος την εκμετάλλευση των βιοπαλαιστών αυτών από τους εμπόρους και τους μεσάζοντες, έγραψε το καταπληκτικό ποίημα «Βραχωρίτικο». Ένα ποίημα αφιερωμένο στην μάνα του.
  Το 1967 ετοιμάζει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Αιτωλικά». Το βιβλίο του τυπώθηκε τον Γενάρη και τον Απρίλη του ίδιου χρόνου απαγορεύεται η κυκλοφορία του, αφού θεωρήθηκε από την Χούντα των συνταγματαρχών ως επικίνδυνο.
Ο συγγραφέας Δημήτρης Γιάκος σ’ ένα σημείωμά του γράφει για τον Πάνο Χατζόπουλο:
« …Με τα «Αιτωλικά», βρισκόμαστε μπροστά σ’ έναν φτασμένον, σ’ έναν ώριμο, σ’ έναν αληθινό ποιητή, σ’ έναν ΠΟΙΗΤΗ σκέτα, χωρίς κανένα προσδιοριστικό επίθετο…Ότι καλύτερο σε ποιητική ουσία και διάρκεια μας κληροδότησε ο Παλαμάς, ο Μαλακάσης, ο Κώστας Χατζόπουλος, η Σύγχρονη Ποίηση και το δημοτικό μας τραγούδι αναχωνεύεται, λες μέσα στη λυρική συνείδηση του Πάνου Χατζόπουλου και γίνεται πείρα, πολύτιμη πείρα του παρελθόντος, έτοιμη να αξιοποιηθεί για λογαριασμό του μέλλοντος… Ο Πάνος Χατζόπουλος τιμά το Βραχώρι. Δεν μένει τώρα παρά να τον τιμήσει και το Βραχώρι…»
Πέθανε το 1976.

1 σχόλιο:

  1. Μόνο η βαθιά λαϊκή ψυχή, η εμπνευσμένη από το μόχθο του απλού ανθρώπου, μπορεί να συγγράψει τόσο επικολυρικά μεγαλουργήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αν έχετε περισσότερες πληροφορίες για τα θέματά μας, καθώς και διορθώσεις ( "ουδείς αλάνθαστος...."), γράψτε μας στο gitsanas@gmail.com

Στείλτε μας και δικές σας σκέψεις, φωτογραφίες, κείμενά σας, ποιήματα στο gitsanas@gmail.com