...του Αγρινίου
Ένα κτίριο που βρισκόταν λίγα μέτρα από την εκκλησία της Αγίας Τριάδος. Στην πλάτη του 3ου Δημοτικού σχολείου.
Από εκεί μέσα οδηγήθηκαν στο πίσω μέρος της Αγίας Τριάδος και εκτελέστηκαν οι 120 κρατούμενοι την Μ. Παρασκευή του '44.
Ένα κτίριο που μετά το κλείσιμο των φυλακών, την δεκαετία του '70, φιλοξένησε το 11ο Δημοτικό σχολείο.
Εδώ Γίτσα μου ταιριάζει απόλυτα η φράση:"όταν κλείνει μια φυλακή ανοίγει ένα σχολείο"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις πρόλαβα τις φυλακές,όπως ακριβώς το λες στην πλάτη του σχολείου μας απ' όπου βλέπαμε τους χωροφύλακες φρουρούς.
Και ποιος δεν πέρασε από κει στην Κατοχή,ατελείωτες ιστορίες πίκρας και πόνου διηγούνταν οι γονείς μας!Αποκορύφωμα βέβαια η ιστορία των 120.
Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι
ΑπάντησηΔιαγραφήτο σκοτάδι είναι βαθύ
κι όμως ένα παλικάρι
δεν μπορεί να κοιμηθεί
Άραγε τι περιμένει
απ' το βράδυ ως το πρωί
στο στενό το παραθύρι
που φωτίζει με κερί
Πόρτα ανοίγει πόρτα κλείνει
με βαρύ αναστεναγμό
ας μπορούσα να μαντέψω
της καρδιάς του τον καημό
"Ζείδωρον",
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ τις θυμάμαι αλλά πολύ αμυδρά.
Περισσότερο τις θυμάμαι σαν σχολείο.
Και οι αφηγήσεις των δικών μας, πράγματι, συγκλονιστικές.
"Ιχνηλάτη",
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι εκπληκτικό το πως συνδυάζεις το θέμα με το τραγούδι.
Μπράβο σου!!