Μαθητικά συσσίτια στον συνοικισμό του Αγίου Κωνσταντίνου....κάποτε!!!
Αρχείο Αρ. Μπαρχαμπά |
Και πιό παλιά...
Από τα αρχεία του 1ου Γενικού Λυκείου διαβάζουμε...
πρ. 20η/5-9-1942
Ίδρυση μαθητικών Συσσιτίων
Ο Σύλλογος σε συνεδρίασή του κατά διαταγή του Γεν. Επιθεωρητή συσκέπτεται για την ίδρυση μαθητικών συσσιτίων που θα ανέθετε σε εύπορους από τους γονείς και κηδεμόνες των μαθητών σε ειδική συγκέντρωσή τους στην οποία ο Γυμνασιάρχης Αθαν. Μπαλτάς (αποσπασθείς από το Γυμνάσιο Αρρένων Ιωαννίνων) αναπτύσσει τον σκοπόν και τους διαφωτίζει για τον εξόχως παιδαγωγικόν χαρακτήρα του μέτρου τούτου, «ἐφ’ ὅσον συντελεῖ στήν ἀνάπτυξιν πατριωτικῶν καί κοινωνικῶν συναισθημάτων καί ἀλληλεγγύη μεταξύ τῶν μαθητῶν.»
Στην ίδρυση των μαθητικών συσσιτίων σπουδαίο ρόλο έπαιξε ο Πρωτοσύγκελος της αρχιεπισκοπής Κ. Αλεξανδρόπουλος που ήρθε στο Αγρίνιο με εντολή του Αρχιεπισκόπου «νά ἱδρύσει παιδικά συσσίτια ἐν Ἀγρινίῳ»
Συσσίτια μαθητικά 1946-1947
Παρακαλούνται όλοι οι καθηγητές να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στη διανομή του συσσιτίου προς τους μαθητές, αφού η σημασία του συσσιτίου για τους μαθητές και τους γονείς τους είναι τεράστια στα δύσκολα αυτά χρόνια. Τα μαθητικά συσσίτια «πρέπει νά ἐπικουρῶνται ὑπό ἐγκρίτων μελῶν τῆς κοινωνίας ἳνα βελτιοῦνται ὁσημέραν ποσοτικῶς καί ποιοτικῶς».
πρ.17η 13/Ιαν/1948
«…Ὁ κ. Γυμν. ἐφιστᾶ τήν προσοχήν τῶν κ. Καθηγητῶν ἐπί τῶν συσσιτίων καί ἐπικαλεῖται τήν ἀμέριστον αὐτῶν συνδρομήν διά τήν ὁμαλήν λειτουργίαν των, καθ’ ὅσον τά παιδιά ὡς γνωστόν ὑποσιτίζονται, τά συσσίτια ἑπομένως ἔχουν ὑψηλήν ἀποστολήν καί σκοπόν αὐτόχρημα ἱερόν.»
Και ακόμη πιό παλιά...
Από το φύλλο της 27ης Νοεμβρίου του 1933 της εφημερίδας "Φως", το άρθρο.
...Μία χαρακτηριστική επιστολή περί της αδιαφορίας των συμπολιτών...
του Δ. Καββαδία, πρωτοπόρου των μαθητικών συσσιτίων στο Αγρίνιο.
"...αι δυσχέρειαι της ζωής προμηνύονται μεγαλείτεραι..."
ΑπάντησηΔιαγραφή"...ουδείς αμφισβητεί ότι διερχόμεθα καιρούς δυστυχείς..."
Γίτσα, οι αναρτήσεις σου, αν και αναφέρονται σε τόσα χρόνια πριν, είναι επίκαιρες.
Σ' ευχαριστούμε πολύ για την υπέροχη δουλειά σου.
Να 'σαι πάντα καλά!
Πίσω ολοταχώς Γίτσα, πίσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάλαμε την όπισθεν και πατάμε τέρμα το γκάζι.
Αν δεν πιάσουν τα φρένα, δε μας σώζει τίποτα...
Καλή δύναμη!
Γίτσα, με ένα μαγικό τρόπο το blog σου αγγίζει το σήμερα με το χθες. Αν και εδώ έχουμε να κάνουμε με την εφιαλτική εκδοχή στο ταξίδι του χρόνου.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ανώνυμε" φίλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Να' σαι καλά!!!
Δημήτρη, "Ζείδωρον",
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί έχω κι εγώ αυτή την εντύπωση ότι πάμε πίσω ολοταχώς;
"Ιχνηλάτη" φίλε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήσαν εφιάλτης μου φαίνεται και μένα αυτή η ταύτιση του τότε με το τώρα...